Ostatnio w moich wpisach poruszałem temat chorób współwystępujących z łuszczycą. Przy tej okazji warto po raz kolejny wrócić do sprawy zaburzeń nastroju, które często pojawiają się u osób chorych na łuszczycę. Temat ten już wielokrotnie poruszałem na łamach bloga, m.in. we wpisach:
– http://luszczyca-blog.pl/depresja-u-luszczyka/,
– http://luszczyca-blog.pl/psychika-chorego-w-luszczy/ .
Mimo to wciąż odnoszę wrażenie, iż wielu specjalistów nie docenia związku zaburzeń nastroju z łuszczycą i jej przebiegiem.
Związek między nastrojem a łuszczycą, był już wielokrotnie badany i potwierdzany, a wyniki tych badań przedstawialiśmy na łamach bloga. Jednak badania opisane w artykule z 3. numeru „Przeglądu Dermatologicznego” rzucają nowe światło na ten temat i dostarczają wielu ciekawych informacji.
Głównym celem badania, była próba oceny związków zachodzących pomiędzy cechami choroby i stanem klinicznym chorych na łuszczycę a ich nastrojem.
Grupę badanych stanowiły osoby cierpiące na łuszczycę, Równolegle do badania chorych na łuszczycę przeprowadzono badanie osób zdrowych, które dobierano odpowiednio pod względem płci, wykształcenia i wieku. Nie chorowały one na chorobę somatyczną i/lub psychiczną.
W badaniach wykorzystano trzy narzędzia: ankietę osobową, skalę oceny nasilenia łuszczycy (ang. Psoriasis Area and Severity Index – PASI) oraz kwestionariusz samopoczucia (ang. Profile of Mood States – POMS). Ankieta zawierała podstawowe informacje społeczno-demograficzne na temat osób badanych oraz ich zdrowia i przebiegu choroby.
Badania potwierdziły wpływ nastroju na przebieg choroby. Najważniejszym wnioskiem z badań jest to, że kobiety i osoby krócej chorujące częściej doświadczają nastroju negatywnego niż mężczyźni i osoby chorujące dłużej. Wydaje się, że w procesie leczenia łuszczycy kobiety i osoby krócej chorujące powinny być otoczone szczególną opieką.
Opracowanie własne na podstawie ogólnodostępnych materiałów.