W poprzednim wpisie opublikowanym na łamach bloga, wspominaliśmy o tym jak ważne jest pobieranie wycinków skórnych (biopsja skóry) w procesie diagnozy zmian skórnych. Konieczności wykonania biopsji, często jednak potrafi wywołać stres u pacjenta, który zaczyna zastanawiać się, czy na pewno jest to konieczne, i czy nie będzie źródłem niepotrzebnego bólu.
Aby uniknąć niepotrzebnego stresu, warto uświadomić sobie na czym właściwie polega pobieranie wycinków skórnych. Podczas zabiegu podawane jest znieczulenie miejscowe, i zazwyczaj jest to jedyne ukłucie odczuwane przez pacjenta (przez pierwszych kilka sekund może być także odczuwane nieznaczne pieczenie w okolicach ukłucia). Później, pacjent nie powinien już odczuwać bólu, gdyż skóra w miejscu podania znieczulenia będzie znieczulona. Następnie lekarz za pomocą skalpela wycina całą zmianę (biopsja wycięciowa, czyli tradycyjna), lub jej część (np. biopsja typu „pouch” lub „shave biopsy”). Jeśli w trakcie wycinania dochodzi się do tkanki podskórnej, konieczne jest założenie szwów, jednak zwykle powstająca rana nie wymaga więcej niż 1-2. Opatrunek zwykle można ściągnąć już następnego dnia, a szwy utrzymuje się od 5 dni (cięcie w okolicy twarzy) do 2 tygodni (na plecach). Zabieg wykonywany jest za pomocą sterylnych narzędzi, dlatego ryzyko zakażenia podczas zabiegu jest minimalne.
Chociaż zabieg pobierania wycinków jest mało inwazyjny, czasami mogą pojawić się powikłania. Zalecamy, aby wcześniej poinformować lekarza o przyjmowanych lekach (szczególnie wpływających na krzepnięcie krwi oraz immunosupresyjnych) lub alergiach, oraz chorobach towarzyszących (np. cukrzyca). Krwawienia i infekcje pojawiają się bardzo rzadko. Blizna po zabiegu jest minimalna, a z czasem blednie i staje się całkowicie niezauważalna.
Biopsję skóry można wykonać m.in. w Warszawskim Centrum Dermatologicznym FEBUMED.
Opracowanie własne na podstawie ogólnodostępnych materiałów.
